اندازه‌گیری اثر مهاری عصاره‌های آبی شش گیاه دارویی بر فعالیت آنزیم گزانتین اکسیداز به روش برون تنی

مقدمه: تولید بیش از اندازه اسید اوریک به وسیله آنزیم گزانتین اکسیداز باعث بروز بیماری نقرس می‌شود. مهارکننده‌های این آنزیم از جمله داروی آلوپورینول از مهم‌ترین داروهای ضدنقرس موجود می‌باشند. گیاهان دارویی از جمله منابع طبیعی در دسترس هستند که ممکن است در درمان نقرس موثر و مفید باشند. هدف: در این مطالعه اثر مهاری عصاره‌های آبی گیاهان کور ، کاسنی2، پونه3، لوبیا، شنبلیله5 و دارچین6 که خاصیت ضدنقرس آن‌ها قبلاً در منابع گزارش شده است، بر آنزیم گزانتین‌اکسیداز ارزیابی گردید. روش بررسی: در این مطالعه، تحت شرایط کنترل شده، گزانتین در مجاورت آنزیم گزانتین اکسیداز به اسیداوریک تبدیل می‌شود. میزان جذب اسیداوریک در طول موج 295 نانومتر بوسیله طیف‌سنج UV اندازه‌گیری شد. افزودن آلوپورینول (به عنوان گروه کنترل مثبت) یا عصاره‌های گیاهی به محلول حاوی آنزیم، با مهار آن می‌توانند باعث کاهش تولید اسیداوریک شوند. ابتدا اثر مهاری آلوپورینول بر آنزیم و تکرارپذیری روش طی سه سری آزمایش ارزیابی شد و سپس اثرات مهاری عصاره‌های آبی گیاهان بر آنزیم در غلظت‌های mg/ml 1/0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 3 بررسی شد. نتایج: میزان EC50 به دست آمده برای آلوپورینول در این آزمایش‌ها مقدار g/mlμ38/0 بود. ارزیابی اثر عصاره‌های گیاهی بر آنزیم نشان داد که پونه با 72 درصد مهار آنزیم (001/0p